Panzehir - Özgür Fikirler

Küçük bir çocuk, arkadaşına kendisini kanıtlamak için ne der ? En basit cevabı. Benim babam senin babanı döver. Babalarını yarıştırırlar. Çünkü kendilerinde yarıştıracak bir şey göremezler.. dayandıkları ve sığındıkları liman babalarıdır. Bu, çocuklar için gayet saf temiz ve masumane bir tavırdır. Ancak günümüzde bilinçli olarak görülen birçok insan özellikle twitter’da atalarını yarıştırıyor. Nasıl mı ? Atatürk olmasaydı olamazdınız. Fatih olmasaydı hepiniz bizanstınız. Benim atam senin atanı döver demeye çalışıyor.. bu utanç verici tartışmalar bize gösteriyor ki artık hepimiz kendinde gösterecek hiçbir marifet bulamayan ve kendini kanıtlamanın tek yolunu geçmiş nesillerde arayan bireyler olduk.. Bizden önceki Nice kıymetli insanları da bu kibir savaşına araç eder olduk.. Geçmişi unutmamak, tarihine bağlı olmak çok önemlidir. Ancak geçmişte de yaşamamak gerekir. Geçmişten alınan derslerle geleceğe ufuk açabiliyorsak ancak o zaman biz de o kıymetli insanlara yaraşır bir nesi...

Düşüncelerimiz ve savunduklarımız gerçekten bize mi ait ? Yoksa bakış açımız manipüle edilip   birilerinin fikirlerine köle mi oldu beyinlerimiz ? Hadi, küçük bir arayışa çıkalım… Eskiden televizyonlarda hangi yayın yapılırsa insanlar bunları izler, düşünceleri yayıncılar tarafından şekillendirilirdi. Ancak bu zor bir yöntemdi. Çünkü herkesin görüşü, algı şekli, inanma isteği farklı olduğundan bu çabalar istenildiği kadar etki bırakmazdı. Bakınız istenildiği kadar diyorum, çünkü bıraktığı etki gözle görülür derecede. Şimdi ise sosyal medyada herkes beğendiği sayfaları takibe alıyor. Herkes sadece kendi düşüncesinde paylaşımlara maruz kalıyor. Bunun sonucunda ne oluyor biliyor musunuz ? Kendi düşüncesinden olmayanları aptal yerine koyuyor, ve tek doğrunun kendi gördükleri olduğunu zannediyor. Örneğin bir konu hakkında resmi konuşma yapılıyor;  A görüş bunun çok mükemmel olduğunu anlatarak ve farklı şekillerde yayınlıyor,  B görüş ise bunun adeta bir rezalet olduğunu ...

Kıssadan Hisse.. 📌 Roma imparatoru II. Friedrich (1194-1250) bir deney yapmaya karar vermiştir. Hikayeler ve kıssalar bize çok şey anlatır. Çünkü onlar içerisinden sonuçlar çıkarılacak malzemeyi sunar ve yorumu bize bırakır. Kıssalar birer öz’dür ve her devirde farklı bir yaraya ilaç olur. Bizi izlemeye devam edin, çünkü paylaşacağımız çook hikaye olacak.. Eski Roma imparatoru II. Friedrich (1194-1250) bir deney yapmaya karar verir. Hiç kimseyle hiçbir şey konuşmadan iletişim kurmadan büyüyecek bebeklerin, konuşma çağına geldiklerinde hangi dille konuşacaklarını öğrenmek ister. Bunun için ülkenin değişik yörelerinden yeni doğmuş bebekleri sarayına getirtir. Dadılar, sütanneler, en iyi aşçılar ayrı ayrı odalardaki bebekleri beslemeye başlarlar. En iyi şekilde karınları doyurulur. Ancak II. Friedrich tek bir şey ister. Bebeklere en iyi şekilde bakılacak ama kimse onlarla konuşmayacak, iletişim kurmayacak ve bebeklerin hiçbirisi de birbirini görmeyecektir. 📍 Yıllar boyunca bu...

Çağımızın En Önemli Gücü; Veri ! Eski zamanlarda dünyadaki en kıymetli şey topraktı. Siyaset toprağı kontrol etme mücadelesiydi. Sonra modern çağ geldi. Bununla beraber Makineler ve fabrikalar daha önemli hale geldi. Ancak 21. Yüzyılda verinin değeri hem toprağı hem de makineleri gölgede bırakıyor ve siyaset veri akışını kontrol etme mücadelesi ile haline geliyor. Google, facebook gibi veri devleri bize bedava bilgi, hizmet ve eğlence sunarak ilgimizi çekiyor sonra da bu ilgiyi reklamcılara satıyorlar. Ama muhtemelen bu veri devlerinin reklam satmaktan çok daha büyük hedefleri var. Esas işleri kesinlikle reklam satmak değil. İlgimizi çekerek hakkımızda aşırı miktarda veri toplamayı başarıyorlar ki bu da reklamların toplam hasılatından daha değerli. Küçük bir örnek verelim. Whattsap’tan arkadaşınızla bir konuşmanızda “yarın akşam ayakkabı almaya gideceğim” dediniz. Whattsap yapay zeka ve veri analizleri yaparak facebook’a bilgi veriyor ve sizin gibi binlerce kişinin verisi...

Sosyal medyada gezerken karşımıza çıkan ve bizi bir adım ileriye taşıma potansiyeli olan bir video gördüğümüzde anlık olarak hatalarımızı anlayıp kendimizi sorguluyoruz. Yanlışlarımızı düşünüp, doğruya yönelmemiz gerektiğini farkediyoruz. Ancak sonra sayfayı aşağı doğru sürüyoruz hemen altındaki komik kedi videosu oynamaya başlıyor. Ve o aldığımız dersi saniyeler sonra unutup yine o lanetli döngünün içine düşüyoruz… İşte o veriler ekranda yukarıya doğru ne kadar hızla yükseliyorsa bizler aynı hızda alçalıyoruz… Bizler öyle yoğunuz, önümüzde bakmamız ve takip etmemiz gereken öyle kalabalık bilgiler var ki, bu kalabalığın içerisinde kendimizin kim olduğunu unutuyoruz.. Hepimiz bize biçilmiş rolleri oynuyoruz. Bize dayatılan fikirleri savunuyoruz. Sorgulama yeteneğimizi kaybettik. Medyanın zehirleyip uyuşturduğu algımıza, bir panzehir arıyoruz… Youtube ile izleyin. Kanalımıza abone olarak çok daha fazla içeriği video olarak görebilirsiniz. Youtube:  https://www.youtube.com/channel...